10 Haziran 2009 Çarşamba

Gecmis Ola

hersey bos iste bir varsin bir yoksun... ne gerek var uzulmeye , uzulecek hayati bile bulamayabiliriz.. bilmiyorum boyle seyler insana yasadiginin degerini hatirlatiyor cok kotu , akil mantik almiyor iste... donunce gorusuruz veya birisi ile vedalasiyorsun yarin gel goruselim ama yarin olmus o artik yok , ne kadar basit , ne kadar kirilganiz , bu kadar kolay aslinda hayatimizin sona ermesi ... dusunuyorum da bir cam sarap kadehi kadar ince ve kirilganiz , en ufak bir darbe bile koskoca yillarin , yasanmis onca seyin yok olmasina , sanki hic yasanmamiscasina , arkasinda herhangi bir delil birakmadan birileri tarafindan yasandigina dair, yok olup gidiyor bizimle beraber.. geride kalanlarin , kimin umurunda , hayat devam ediyor... dunyadan bir kisi eksilmis , bosveeerr , al iste yenisi de geldi , bir bebek dunyanin obur ucunda dunyaya geldi , varsin gitsin oburkusu kime ne , hayat devam ediyor degil mi ? degil.. ertelediklerinin acisini yasamak yerine onlara kavusmanin sevincini yasamak daha dogru gibi geliyor , bir daha asla goremeyecekmis gibi , hic utanmadan , sikilmadan , tum ciplakligi ile ona sevdigini , deger verdigini , ona sahip oldugun icin ne kadar sansli oldugunu soyle , digerlerine gulumse ki icindeki tatli huzur ve iyimserligi paylas , paylastikca buyusun mutlulugunuz , yayilsin etrafa , heryere , icinden gulmek gelince gulumse tutma kendini , sebepsiz yere de olsa , sana deli de deseler yine de gulumse ortada hic bir sebep yok iken , yansisin sana gulumsemen ondan , katlanarak artsin gulumsemeler ve yarattigi iyi hisler..