Geriye Kalan

Bir ömrün yarısı geçti gitti neredeyse iyimser bir tahminle. Eskiden hep anlatırlardı yaşça benden büyük olanlar, ileride hayata bakisin cok degisecek, o zaman ne demek istedigimi anlayacaksin derlerdi. Bende sanki hic o zaman gelmeyecekmis gibi alayci bir eda ile dinler gecerdim, ben onlar gibi olmayacagim, onlar hata yapmislar ben yapmayacagim derdim. Aptal bir cesaret ve cok bilmislik ile sanki zaman durmus hic akip gecmeycekmis gibi gelir, ileriye iliskin planlar yapmazdim. Daha dogrusu aliskanlik ve tarz olarak hep planlar yapardim, ancak belki de gerceklesmeyen planlarin bende yarattigi hayalkirikligi cok agir gelmeye basladigi icin daha fazla yipranmamak adina plan yapmayi birakmaya zorladim kendimi. Bu konuda o kadar basarili oldum ki, cevremde plan yapan insanlar gorunce garipsemeye bile basladim. Plan yapmanin beraberinde getirdigi ileriye donuk beklentiler ve gerceklesmeyen, basarisizliga ugrayan planlarin da beraberinde getirdigi hayalkirikliklarini istemiyordum artik.

Bu, bundan yillar once uygulamaya koydugum hayalkirikliklarini azaltma projemin bir parcasiydi ve su ana kadar gayet basarili oldugumu soyleyebilirim. Ancak hayatimin bu doneminde, eskiden beni cabucak umutsuzluga surukleyen basarisiz planlardan farkli olarak, hayatimin diger kalan kismini bir baska deyis ile sonunu nasil gecirecegimi dusunmeye basladim. Neler yaptim, neler yapacagim, neler kaldi yapmak isteyip de yapamadigim, nelerden pismanlik duydum, utandim, vazgectim, nefret ettim, sevdim, uzuldum.. Bundan sonra ne yapmak istiyorum, ne olmak istiyorum, omrumun basi ile sonu baglantili olmak zorunda mi ? bunlari dusunmeye basladim. Dusunerek hizla akan zamani yavaslatmak, durdurmak mumkun olsaydi eger benden uzun yasayan cok az kisi olurdu herhalde. Karar verme zamani artik, eyleme gecme zamani, dusuncelerin beni bir yere goturecegi yok, gelecek zamani olusturmak icin harekete gecmek ile onu dusunmek arasinda onemli bir fark var. En iyisi bir an once uygulamaya gecmek dusunduklerimi , yeteri kadar zaman harcandi bu konuda, ne olacaksa olsun, zamanimin geriye kalan kismi ile yuzlesmeye, mucadeleye hazirim artik, gec bile kaldim. Vakit geldi, derin bir soluk alip beni bekleyen sonu yasamaya gidiyorum, bu kadar mola yeter, daha iyiye, daha mukemmele yola cikiyorum. Hayatimi zirvede noktalayacagim.