Bırakın onları geride , olduğu yerde kalsınlar. Rahatsız etmeyin onları , geriye dönüp tekrar hatırlarını sormayın , sorgulamayın niye diyerek. Hayatın kilometre taşlarını yerinden oynatmayın . Rollerini tamamlamış , hayatımıza renk , değer katmış ve görevlerini tamamlamış onlar. Bırakın emekliliğin tadını çıkartsınlar , bırakın serbestçe düşünsünler , kendi muhasebelerini yapsınlar , kendileri ile yalnız bırakın , uğraşmayın onlarla.
Herşey geçti , bitti artık. Geçti.. Bırakın onları , peşinizden gelmesinler , yüz vermeyin sakın. Umutlandırmayın , kendi kaderleri ile yalnız bırakın onları. Geçmişten günümüze zaman içerisinde yolculuk edip , ait olmadıkları bir zamana sahip olmalarını , bozmalarını , etkilemelerine izin vermeyin, zamanın aktörlerine karışmalarına ...
Tıpkı sonbaharda sararıp solan ve artık beslenemediği için dalından koparak giden yapraklar gibi.. Onlar baharda yeşerip çiçekler açarak hayatımıza renk kattılar , rüzgarda salındılar , selamladılar bizi , baharın gelişini müjdelediler bizlere. Sadece baharın gelişini değil , umut ile dolmamızı sağladılar , kimilerimize daha derin anlamlar , ifadeler kattılar belki. Kimimiz için ise sadece havaların ısınacağını müjdelediler. Yaşam coşkusunu hatırlattı belki , belki bir birlikteliğin yaklaştığını , okulun bittiğini , denizi , güneşi , tatili , güzel yaz günlerini , boğazda yenen bir yemeği , deniz kenarında martıların uçuşunu ve gemilerin geçişini seyrettiğimiz o anları hatırlattı kimimize de. Ama zamanı geldiğinde sonbaharın , soğuk kış günlerinin haberini verdi... ve kopup gitti , görevini tamamlayarak. Yerini yeni aktörlere , yeşermesi için yeni umutlara bıraktı.
Artık geride kaldı , hayatınızda iyisi ile kötüsü ile geçen anılarınızı müjdeleyen , haberdar eden karakterler görevlerini tamamlayarak , hayatınızdan kopup uçtular güçlü sonbahar rüzgarına kapılarak. Artık yok onlar , sadece birer anı olarak hafızalarınızda yerlerini aldılar bir film karesi gibi şeridin içerisinde.
Geriye dönmek yersiz , gereksiz. Onlar artık cansız , yapacakları birşey kalmadı sizin için. Ama yenileri yolda , geliyorlar , hatta geldiler. Ama siz ? Siz nerdesiniz ? Kapınızı çalıyorlar , duymuyormusunuz ? Siz yoksunuz , çünkü siz geçmişe gittiniz ve onu uyandırmaya çalışmakla meşgulsünüz. Ah keşke burada olsaydınız da kapınızı çalan geleceğin habercisini duyabilseydiniz. Neler kaçırdığınızın farkında değilsiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder